den. ad Pentecosten, et iij den. ad festum S. Martini in hyeme. Ita viz. quod non licebit præfato Ricardo nec hær. suis illas vij acras terræ nec aliquam partem illarum viris Religiosis, nec alicui alii dare, vendere vel inpignorare, sine licentia nostra. In cujus rei test. præsenti scripto sigillum nostrum apposuimus.

DCCLXXV. Thomas filius Ricardi Dulsunte de Kyrkelyum

Deo et Ecclesiæ S. M. de Gyseburne et Can. ibidem Deo servientibus et servituris totum jus et clamium quod habui, vel aliquatenus habere potui, in illis septem acris terræ cum pert. in territorio de Lyum, quas Ricardus pater meus aliquando de prædictis Can. tenuit, sicut carta prædictorum Can., quam pater meus de prædictis vij acris habuit, testatur H. T. Ada de Tocotes, Hugone de Hoton, Johanne de Redmershill, Johanne de Irton, Willelmo Beuchamp, Willelmo de Fulthorpe, Johanne Terri, Stephano de Aula, et m. a.

DCCLXXVI. Noverint universi ad quos præsens scriptum pervenerit, quod cum controversia esset inter Laurentium, Priorem de Gyseburne, et Willelmum de Lyum, de servitio prædicti Willelmi, tandem fuit recognitum et ex utraque parte approbatum, quod dictus Willelmus tenetur facere forinsecum servitium quantum pertinet ad viginti bov. terræ, unde decem car. faciunt feodum unius militis. Ita quod dictus Prior remisit prædicto Willelmo finem Comitatus et Wapentagii, quantum pertinet ad ix bov. terræ, quas idem Willelmus tenet in dominico, quam diu illas in dominico suo tenuerit, et defendet eum contra servientes de sequela Comitatus et Wapentagii, nisi fuerit summonitus per mandatum Domini Regis. H. T. Willelmo de Thorenton, Allexandro Pugeis, Petro de Uplithom, Willelmo de Tocotes, Nicholao, Vincentio, Johanne de Hernele, et m. a. DCCLXXVII. Radulphus de Lyum. . . . . . (276) Alano de Daneby et hær. suis, pro homagio suo et servitio, unam acram terræ et dim. in Campo de Lyum, scil. super Sefurlanges, inter terras meas quæ vero fuerunt quondam Isabellæ uxoris Willelmi Cusin de Schelton. T. et H. eidem Alano et hær. suis et suis assign., de me et hær. meis imperp., libere, quiete, et pacifice, cum omnibus libertatibus et aysiamentis et pert. ad prædictam terram infra villam et extra pertinentibus. Reddendo inde tantummodo annuatim michi et hær. meis unum par cirotecarum ad Natale Domini pro omnibus . . . H. T. Domino Roberto de Tweng, Domino Thoma de Wilton, Domino Roberto de Laysingby, Domino Willelmo de Tocotes, Domino Ricardo de Hoton, Johanne de Tocotes, Johanne de

Bernaldeby, Ricardo de Normanby, Radulpho de Marton, Helia de Wardow, Johanne Bretun, Hugone de Lyum, et aliis. DCCLXXVIII. Radulphus Prior Gyseburnæ et ejusdem loci Conventus . . . Marmeduco de Tweng et hær. suis duas bov. terræ cum uno tofto et crofto in villa et Campis de Lythum, et unam sellionem terræ in eisdem Campis in loco qui vocatur Barton, et unam sellionem terræ in prædictis Campis in loco qui vocatur Langgemor, et unam sellionem terræ in Campis præfatis quæ jacet propinquius ex parte australi culturæ nostræ, quæ quidem cultura jacet inter Lythum et Uverby; quas quidem bov. cum tofto et crofto, et quas selliones nos habuimus ex dono et concessione dicti Marmaduci pro remissione et quieta clamatione cujusdam firmæ annuæ xxvj solidorum, in quibus aliquando dictus Marmeducus nobis tenebatur. T. et H. dicto Marmeduco et hær. suis, sicut ante tenuerat, ita quod ad firmæ prædictæ annuæ solutionem, vel in toto vel in parte, ipse vel hæredes sui de cætero nullatenus teneantur. Concessimus preterea dicto Marmeduco et hær. suis Cantariam in Capella infra Castellum suum de Kylton, ita scil. quod prædictus Marmeducus et hær. sui pro oblationibus per se et liberam familiam suam ac hospites transeuntes inposterum faciendis in eadem, solvent annuatim die Omnium Sanctorum1 super altare matricis Ecclesiæ de Skelton vj den. argenti. Salvis eidem matrici Ecclesiæ omnibus decimis majoribus et minoribus, ac juribus aliis omnibus et singulis, de præfato Marmeduco et hær. suis et hominibus ipsorum universis et singulis, ad Ecclesiam matricem præfatam qualitercunque præter oblationes prædictas. Remisit insuper prædictus Marmeducus pro se et hær. suis nobis et succ. nostris conventiones qualescunque inter antecessores ejusdem et prædecessores nostros super Cantaria Capella ville de Kilton aliquatenus habitas, ita quod nos vel succ. [nostri] ad hujusmodi conventiones tenendas contra voluntatem nostram de cætero nullatenus teneantur. In cujus rei test. huic scripto in modum cyrographi confecto sigillum Capituli nostri apponi fecimus ex parte una, et prædictus Marmeducus sigillum suum apposuit ex altera. Teste Capitulo nostro, et testibus, Dominis Roberto et Marmeduco filiis prædicti Marmeduci, Domino Willelmo de la Leye, Hugone de Morsum, Johanne de Redmershill, Petro de Brun, Willelmo Beuchamp, Waltero filio Eustachii, et aliis.2

DCCLXXIX.1 (277) Notum sit omnibus Cristi fidelibus hoc scriptum visuris vel audituris, quod anno gratiæ м°cc septuagesimo, ad Natale Domini, ita convenit inter Radulphum, Priorem Gyseburnæ, et ejusdem loci Conventum, ex parte una, et Marmeducum de Twenge, ex altera, viz. quod prædicti Prior et Conventus remiserunt ex tunc inposterum præfato Marmeduco et hær. suis annuum redditum viginti et sex solidorum in quo prædictus Marmeducus et hær. sui antea tenebantur eisdem pro tribus bov. terræ cum pert. in Kylton, quarum duas habuerunt ex dono Osberti de Kylton, et tertiam ex dono Walteri filii Pagani, et pro una bov. terræ cum pert. in Parva Morsum quam Alanus Clericus aliquando tenuit, et pro annuo redditu quatuor solidorum et unius skeppæ salis de duabus bov. terræ in Lythum, quas Huctredus Longus aliquando tenuit, et pro una acra et dim. terræ quæ jacent inter croftum ipsius Marmeduci ex una parte et Westbek ex altera; ita viz. quod prædicti Prior et Conventus nichil juris vel clamii in terris prædictis deinceps exigere poterunt. Set easdem terras de Kilton, scil. et de Lythum, prædictus Marmeducus et hær. sui de Domino Henrico de Percy et hær. suis integre et libere tenebunt. Prædictus vero Marmeducus Deo et Ecclesiæ S. M. de Gyseburne et præfatis Can. pro hac remissione dedit et concessit, et præsenti scripto confirmavit duas bov. terræ cum uno tofto et crofto et cum una sellione terræ in loco in Campo de Lythum, qui vocatur Barton, et cum alia sellione in loco qui in Campis prædictis vocatur Langgemore, et cum una sellione quas jacet propinquior culturæ Prioris, quæ quidem cultura jacet inter Lythum et Overby, ex parte culturæ ipsius australi. Quas quidem bov. terræ cum tofto et crofto et selionibus prædictis Ricardus dictus Parvus quandocunque de prædicto Marmeduco tenuit. T. et H. Deo et Ecclesiæ prædictæ et Can. memoratis in lib. pur. et perp. elem. cum omnibus libertatibus et aysiamentis ad prædictas terras infra villam et extra ubique spectantibus. Prædictus vero Marmeducus et hær. sui prædictas bov. terræ cum tofto et crofto et cum sellionibus terræ præfatis memoratis Can. contra omnes homines warrantizabunt, atquietabunt, et

Concesserunt etiam

defendent in lib. pur. et perp. elem. prædicti Prior et Can. præfatis Marmeduco et hær. suis Cantariam infra Castellum suum de Kilton, ita scil. quod prædictus Marmeducus et hær. sui pro oblationibus per se et liberam familiam suam ac hospites transeuntes in posterum faciendis in eadem, solvent annuatim die Omnium Sanctorum super altare matricis Ecclesiæ de Skelton sex den. argenti. Salvis eidem matrici Ecclesiæ omnibus decimis majoribus et minoribus, ac juribus aliis omnibus et singulis, præter oblationes prædictas de præfato Marmeduco et hær. suis et hominibus ipsorum universis et singulis, ad Ecclesiam matricem præfatam qualitercunque spectantibus. Remisit insuper prædictus Marmeducus pro se et hær. suis conventiones qualescunque inter antecessores ejusdem et Can. Gyseburnæ super Cantariam Capellæ de Kylton aliquando habitas, ita quod Prior et Conventus Gyseburnæ de cætero ad hujusmodi conventiones contra voluntatem suam nullatenus teneantur. In hujus autem rei evidentiam pleniorem huic scripto cyrographato prædicti Prior et Conventus sigillum Capituli sui apposuerunt ex parte una, et prædictus Marmeducus (277) sigillum suum. apposuit ex altera. H. T. Domino Johanne de Bulmer, Johanne de Tocotes, Nicholao de Fulthorp, Willelmo de Fulthorp, Stephano filio Ricardi, Radulpho Mart', Johanne Terri, Matheo de Glaphou, Johanne de Redmershill, et a. m.

DCCLXXX. (278) Marmedocus filius Roberti de Thweng . . . Deo et Ecclesiæ S. M. de Gyseburne et Can. ibid. [Deo] servientibus et servituris escambium terrarum quod fecit eis. pater meus apud Lyum. . . H. T. Domino Johanne de Bulmer, Ada de Hilton, Ricardo de Hotona, Rogero de Thofcotes, Johanne de Thofcotes, Willelmo de Salkoc, Thoma de Salkoc, Stephano Russel, Petro Westiby, Ricardo de Lyum,

et m. a.

ANNOTATIONES CARTARUM DE COTUM.

DCCLXXXI. (278) Rogerus filius Willelmi de Thocotes2 Ecclesiæ S. M. de Gyseburne et Fratribus ibidem Deo

The writing here changes, and from this point to the end of No. 811 it resembles the heavy black writing prevalent in the early Lyum charters. Dodsworth (vii. 63) gives the following note regarding the seal then attached to No. 786:-"On horseback, sword and shield, red wax + SIGILLVM MARMADVCI

VOL. II.

TWENGH. S'. SECRETVM. It is dym."

2 The ancestor of the family of Thocotes, or, as it was called at a later period, Tocketts, was William, son of Roger de Caratil, mentioned in No. 142. He appears to have had four sons, Roger, son of William de Thocotes (No. 143), also called Roger,

I

servientibus, illam salinam meam quam Godefridus tenuit in Cotum, in lib. et quiet. et perp. elem., tam libere et quiete de me et hær. meis tenendam, sicut aliquam elemosinam liberius et quietius tenent. Set et illam salinam quam Ricardus, avunculus meus, in elemosinam dedit, eis concedo, et præsenti scripto confirmo liberam et ab omni consuetudine quietam et omnibus servitiis tam erga Ricardum et suos hær. quam erga me et hær. meos. Canonici vero intuitu hujus donationis et concessionis meæ palefridum unum et viginti solidos michi dederunt. Testibus hiis. Willelmo de Argentom, Ilgero de Kiltun, Willelmo de Turp, Rogero de Brottun, Rogero de Thocotes, Hereberto de Eboraco, Petro de Lium.1

DCCLXXXII. Sciant omnes hoc scriptum audientes, quod ego, Rogerus filius Willelmi de Thocotes, dedi et hac mea carta confirmavi Ecclesiæ S. M. de Gyseburne unam salinam in Cotum, scil. quæ est juxta molendinum, in perp. et lib. et quiet. elem., pro anima patris mei et antecessorum meorum. Hanc salinam warantizabimus ego et hær. mei prædictæ Ecclesiæ erga omnes homines. T. H. Waltero de Bentune, Gaufrido fratre ejus, Eustachio nepote Prioris, Rogero de Brottune, Willelmo de Paris.

DCCLXXXIII. Willelmus filius Willelmi Magni de Thocotes... Deo etc., in pur. et perp. elem. illam salinam in Cotum quam eis dedit et carta sua confirmavit Willelmus pater meus, liberam et quietam ab omni servitio et exigentia. Reddendo inde annuatim Rogero avunculo meo de Thocotes quatuor den. ad Pentechosten pro omni servitio et exactione. H. T. Willelmo de Lyum, Willelmo de Thorentuna, Petro de Uplium, Ricardo de Hotona, Jordano Clerico, Vincentio, Willelmo de Cotum.

DCCLXXXIV. Rogerus filius Willelmi filii Rogeri donationem quam fecit Willelmus frater meus Ecclesiæ S. M. de Gyseburne, et Fratribus ibidem Deo servientibus, de una salina in Cotum quam ipse de me jure hæreditario tenuit. Hanc salinam tenebunt de me et hær. meis prædicti Fratres imperp., libere, quiete et honorifice, solvendo nobis annuatim

son of William, son of Roger (No. 784), apparently the same person as Roger, son of William de Kalentir (No. 757); second and third, Robert and Michael (Nos. 755, 784); and fourth, William (No. 143), called William, son of William (No. 784). His son William appears in No. 144 as William Magnus, son of William de Thocotes, but in No. 758 his uncle

Roger, son of William de Thoftcotes, calls his nephew, William de Thoftcotes, son of William Magnus, and in No. 783, a charter in which he speaks of his uncle Roger, he denominates himself William, son of William Magnus de Thocotes. The family continued at Tocketts until the close of the eighteenth century. Biam.