PHARSALIA CUM INDICE RERUM. AD OPTIMORUM LIBRORUM FIDEM ACCURATE EDITA. EDITIO STEREOTYPA. LIPSIAE SUMTIBUS ET TYPIS CAR. TAUCHNITIL 1834. M. ANNAEI LUCANI PHARSALIAE LIBER PRIMUS. ARGUMENTUM. Eloquitur autor argumentum. 1-7. Conqueritur de bello pso. 832. Alloquitur Neronem. 33-66. De causis belli internis. 67 — 97. Aemulatio inter Pompeium et Caesarem, mortuo Crasso. 98. -157. Luxuries Romana. 158-182. Cae sar Rbiconem transit, Ariminumque invadit. 183 - 230. Queruntur incolae, se primos cuiusque belli sentire damna. 231-260. Accedit Curio, Roma expulsus, ad Caesarem, eumque ad bellum hortatur. 261–291. Caesar milites alloquitur. 292-351. Dubiis militibus, Laelius item ad bellum excitat. 352-385. Adsentiunt milites. 386 391. Ergo Caesar Romam petit. Enumerantur copiae. 392-465. Fama maior pero Romae de eius adventu. Metus populi Fugiunt senatores et cives, et ipse Pompeius. 466-522. odigia visa enarantur. 523-583. Ea propter consulitur Tuscus vates Aruns. Lustratur urbs. Sacrificium fit infaustum. Mala praesagit Aruns vates. 584-638. Item Figulus. 639-672. Item matrona quaedam. 673-695. Bella tentem In sua victrici conversum viscera dextra, A 5 Quis furor, o cives, quae tanta licentia ferri, Gentibus invisis Latium praebere cruorem? 10 Quumque superba foret Babylon spolianda tro phaeis Ausoniis, umbraque crraret Crassus inulta, Bella geri placuit nullos habitura triumphos? Heu quantum terrae potuit pelagique parari Hoc, quem civiles hauserunt, sanguine, dextrae, 15 Unde venit Titan, et nox vbi sidera condit, Quaque dies medius flagrantibus aestuat horis, Et qua bruma, rigens ac nescia vere remitti, Adstringit Scythico glacialem fiigore pontum! Sub iuga iam Seres, iam barbarus isset Araxes, 20 Et gens si qua iacet nascenti conscia Nilo. Tunc, si tantus amor belli tibi, Roma, nefandi, Totum sub Latias leges quum miseris orbem, In te verte manus: nondum tibi defuit hostis. At nunc semirutis pendent quod moenia tectis 25 Urbibus Italiae, lapsisque ingentia muris Saxa iacent, nulloque domus custode tenentur, Rarus et antiquis habitator in urbibus errat, Horrida quod dumis, multosque inarata per an nos Hesperia est, desuntque manus poscentibus arvis, 30 Non tu, Pyrrhe ferox, nec tantis cladibus auctor Poenus erit: nulli penitus discindere ferro Contigit: alta sedent civilis vulnera dextrae. Quod si non aliam venturo fata Neroni Invenere viam, magnoque aeterna parantur 35 Regna deis, coelumque suo servire tonanti Non nisi saevorum potuit post bella gigantum, Iam nihil, o superi, querimur: scelera ipsa nefas que Hac mercede placent: diros Pharsalia campos 40 Ultima funesta concurrant proelia Munda. 50 Astra petes serus, praelati regia coeli bem Ferrea belligeri compescat limina Iani. Fert animus causas tantarum expromere re rum, Immensumque aperitur opus, quid in arma furen tem Impulerit populum, quid pacem excusserit orbi. 55 65 70 |