Quem vol aucir, venseray, quar lo

tin

рас

рес

4 D'un fals poges nom preza, mas quem ton
Em ra de joy, quan me degra far
D'azaut respos, qu'ieu chanti senes
Del sieu bel cors noble, quem dona
8 D'amor semblan, mas anc valer nom

II. Dire puesc be per cert que no soy
Pero be soy mals e torbatz e
D'amor, quem te pres e liat ab
12 D'aur e d'argen, ab que rete sos
E vuelh ho tot sufrir, e quem fos
Neys quem trayshes la meytat de las
Qu'ab bon esper intrar me fara
16 Lo bel palaytz en que seyra mi

III. Amors no vol qu'ieu lun temps diga
De lies quem ven mala serbe per
Ans volgra be qu'en fezes chansos
20 Sitot mon cors ab basto fier e
E donx trayray lo mieu saber del
On s'era mes, per deffugir al
Dels trobadors, quar midons es de
24 Mot poderos e de gran valor

IV. De ginolhos, mas juntas, lo cap
Ay Dieu pregat, que nom vezia
Qu'ieu del sieu cors puesca vezer un
28 Ans que trebalhs tot lo cors m'aja
E valra me, que joys m'en sera
E quem rira .IX. vegadas o
Alcunas vetz; pero ges no m'o
32 Mas cugi m'o, que de valor es

[Fo 46 ro] V. Cauza no veg de midons per quem
Greuge d'amar, quem ve ja d'aytal
Leyal e franc e de coratge

36 Vas lies ondrar; anc mays aysso no
Mas yeu la vey de pretz e d'onor

pic poc.

fals; fels

fils

fols;

dans,

dens,

dins

dons.

mal

mel;

.M.,

mol.

trap

trep

trip

trop.

ras,

res,

ris,

ros;

datz

.X.

ditz,

dotz.

fa

fe,

fi

fo.

mar

E fons de joy, don pes que bona

m'er,

Elh sieu bel huelh quem dizo, quan los mir,

40 Quel joy d'amor, si bem triga, nom

VI. Monges soy blanx e vuelh passar la
Del flum de joy, si ma Roza, que
Freyt ni calor no tem, m'encenhal

mor.

nau

neu,

niu

44 On met sos huous fin' Amors qu'en fày .ix.

LV..

Frayre Ramon de Cornet. Vers.

I. De las vertutz qu'en parlar fan mestiers
Vuelh far un vers, e nom blasme degus
Si ges d'aysso luns oms dish mielhs o plus,
4 Qu'ieu melhuran parlera voluntiers.
Sel que ditz mal az ome trop denan
Semla ques vol ab el riotejar,

E si lolh ditz darreyre, fa semlan
8 De trahidor, per qu'om s'en deu layshar.

II. Sel que mentihs per vergonja selar

0 per temor deffalh, mas non ges tan Cum sel que ment essien per talan, 12 Quar senes ops lajamen vol pecar; E qui, menten, mal dire d'ome vol Es trahidors e de murtrier cumpanhs, E mercadiers que mena lo flaujol 16 Es layres vils e sos avers estranhs.

III. A tropas gens semla jauzir gazanhs,
Tan juro ferm, e l'arma que s'en dol,
Neys de vertat, quar sagramen no col,
20 Mas hoc o no simplamen, leys ni sanhs.
Le messongiers vol jurar trop soen
O renegar, per que sia crezutz,
Mas voluntiers no deu far sagramen,
24 Si no lh'es ops, oms savis ni degutz.

IV. Si de cocelh nolh fay mestiers salutz,
No deu luns oms dire son falhimen,
Mas alavetz lo deu secretamen

Tot revelar, sin pot venir a lutz.

LVI.

[Fo 47 ro] I. Mossen Ramon de Cornet, sius agensa, Vuelh quem digatz, segon lo vostr' albir, Del rey Angles que pensa far ni dir, Ques nomne rey dels Franx per malvolensa ; 5 E pueys vuelh may quem demostretz per que Portal senhal de la flor, qu'om nol te Lay per senhor ni fara, per guerrier Quelh do socors, per so quar no requier 9 Degut poder, segon vera crezensa.

II. Peys de Ladils, le reys Angles se pensa
Que per dever el deja possezir

Lo regne tot de Fransa, quar venir
Per dreg eret li degra ses deffensa,
14 Per quel senhals de la flor se cove
De luy, so ditz, e per so nomna se
Rey ses tot si de Fransa dreyturier,
Si quelh Flamenc l'an jurat voluntier,
18 E motas gens que lin dono valensa.

III. Mossen Ramon, ferma reconoyshensa
Fetz Audoartz del dugat, per servir
Al rey Franses, el juret d'obezir,
Ses lunh contrast, ab granda reverensa,
23 Per qu'ieu soy fort merevilhos don ve
Ques fassa rey dels Franx, que bel sove
Del sagramen don lo fan messongier
Li trahidor Flamenc de cor leugier,
27 Que l'an jurat, don faran penedensa.

IV.

Peys de Ladils, homs joves ha suffrensa,
Neys a son dan, quar no sab be chauzir,
Per que l'avenc a l'effan de suffrir
Tort, qui lolh fe, per fauta de sciensa;
32 Mas aras sab e conoys cert e ve

Lo tort que pren, e vol senes merse
Crobar lo sieu del rey que ve sobrier,
Mentre que pot e ve son melhurier,
36 Que plus no vol albergar nocalensa.

V.

Mossen Ramons, om que vol ses guirensa Dreg guerrejar, per terra conquerir, Deu tot premier l'enamic requerir E batalhar luy mezeys ses temensa, 41 Qu'ayssi per cert Alixandres ho fe, Non ges tolen, de mal coratge ple; Pero le reys d'Anglaterra no quier Ni vol trobar Felip son eversier,

45 Mas a Tornays fetz ses pro gran parvensa.

VI.

- Peys de Ladils, guerra leumen comensa,

Tolen, rauban, entro que vol ishir

Le cumbatutz, per sa terra gandir.
Mas en Felips volc may beure l'offensa,
50 El reys efans, cumplitz de bona fe,
Vol comensar tot premier l'A. B. C.,
Que pueys vendra, som cug, a l'endarrier
Sobre la flor cumplir son dezirier.

54 Mas vuelha Dieus que ja degus no vensa!

VII. Mossen Ramons, Carle, Rotlan, Jaufre, Ni Lansalot, ni Galvan, ni Matfre

No vi luns oms ferm guerrejar d'assier Mielhs que faran li Franses dreyturier 59 Ab Lengadoc, si noy ve passiensa.

VIII.

Peys de Ladils, ja Dieus quel mon soste

Noy done patz, ni s'en meta de re,

Sino quel reys d'Anglaterra premier

[v°]

sa.

LVII.

Sirventes.

Quels leos vey per las flors en El reys angles ha los dezampa 4 De say la mar, don pren gran E feyra may, si no fos pels Gas Leyals e franx, que sostenols Si que del tot nols an layssatz 8 Mas per lonc temps nols poyra

II. Bem merevilh qu'om vuelha F I

Rey que sos bes laysha prend Que nos deffen ni te sas gens 12 Nis mou de re per ajudar a lo

D'aytal rey flac, perdedor, nu Fora merses que vengues al d De totz sos faytz, pueys que ta 16 Son dezeret, que noy denha v

III. Ben ha quinz'ans sufertada pa
Del rey dels Franx nueyt e jo